De verhuizing van DPG Media – Het Parool en andere dagbladen, damesbladen, muziekzender Q Music – is begonnen. In de loop van mei betrekken de media Mediavaert in Duivendrecht en verlaten daarmee na ruim 20 jaar het Init-gebouw op Oostenburg. Van de binnenstad naar de periferie: wat valt er te winnen?
Een oud en vergeeld gezegde wil dat ‘het nieuws op straat ligt’. Dat mocht zo zijn in de tijd dat kranten en weekbladen bij elkaar klitten in typische nieuwsstraten (Fleetstreet, Nieuwezijds Voorburgwal), omdat een journalist alleen maar een blik naar buiten hoefde te werpen om te zien of er een beroving, overval of ongeluk plaatsvond. Dat is verleden tijd, zeker met internet als openstaande kraan voor nieuws.
Niettemin; zonder (virtuele) samenleving kan een dagblad niet, al is die ‘real world’ ingrijpend veranderd. Zie hoe de samenleving eruitziet in de buurt van Mediavaert, het nieuwe hoofdkwartier van DPG Media in Duivendrecht. Een betoncentrale ernaast. Groothandels en distributiecentra, opslagloodsen. En oh ja, de drukkerij van alle geschreven media aan de achterkant.
Is het dan logisch dat deze huisvesting van Parool, Volkskrant, Trouw, damesbladen en Donald Duck naar binnen gekeerd is? Ja. Want buiten hebben de journalisten niets te zoeken. Sterker nog zelfs, er staat straks een pendelbusje klaar tussen Mediavaert en de nabijgelegen stations voor de medewerkers. Zo aantrekkelijk is dit deel van Duivendrecht niet, een desolate openbare ruimte, al helemaal ’s avonds. Waarom dan hier een mediabedrijf neerzetten? Omdat de Belgisch persgroep al in het bezit was van de parkeerruimte achter de drukkerij. Dan is de keus snel gemaakt.
Team V Architecten heeft de opdracht goed en slim begrepen. Ontwerp een gebouw dat het van zijn intrinsieke waarde moet hebben. Alle media onder een dak op zeven vloeren met twee atriums die licht van boven brengen. Een groot restaurant en een media café, want in de wijde omtrek is geen uitspanning te bekennen, afgezien van La Place bij de Makro en wat Aziatische toko’s daartegenover. Een evenementenhal die in een oogwenk veranderd kan worden voor presentaties of in een concertzaal met uitschuifbare tribune. The Club geheten, hoe kan het anders? De studio van Q Music waar bandjes kunnen oefenen en optreden. En niet onbelangrijk: een uitnodigende voorkant bij de hoofdingang die beplant gaat worden zodat de verre overburen aan het zicht worden onttrokken.
Het bijzondere aan Mediavaert is dat het complex een combinatie is van hout en staal. Alleen de constructie van The Club is van staal. Maar hout voert de boventoon, in de vorm van de dikste houten kolommen die Nederland ooit heeft gekend (made in Oostenrijk). De weggewerkte houten overspanningen – want de installaties moeten ergens geborgen worden - mogen er ook zijn. Do Janne Vermeulen, architecte van TeamV, heeft zich met hout kunnen bekwamen in de woontoren Haut aan de Spaklerweg.
Oogstrelend zijn de sculpturale trappen in de lichte atriums die bekleed zijn met licht eikenhout – inclusief de leuningen. De buitenkant van de wenteltrap is wit, net als de balustrades rondom de etages. Zoals bij meer moderne kantoren is de ontmoeting van de medewerkers de hoofdzaak, op een barkruk in het media café, op de buitenterrassen of in de wandelgangen. Er zijn 1225 werkplekken en 400 aanlandplaatsen, zoals dat tegenwoordig heet. Alle redacties weten zich verbonden met elkaar door doorkijkjes tussen de verdiepingen.
Er is niet veel ornamentiek in het gebouw maar wat er is, is van een topklasse. Neem bijvoorbeeld de zigzagvormige keramische penanten tussen de vensters, azuur- en donkerblauw, geleverd door de specialist in Nederland: Tichelaar in Makkum.
Het is een langwerpig complex, verdeeld in A, B en C-segmenten waar elk dagblad zijn eigen etage heeft en Margriet, Libelle en Story bijvoorbeeld op de kop zijn gehuisvest. Het lijkt vloeken in de kerk dat de journalisten zo bij elkaar kunnen binnenlopen of -kijken maar die scheiding is nu ook al geslecht in het INIT-gebouw. Om het geluid te dempen zijn de muren en plafonds opgetrokken uit spuitpleister en houten latjes en dan zijn er nog enorme plantenbakken die de ruimte onderbreken. Alles is er aan gedaan om het werken zo prettig mogelijk te maken, want ja, die buitenwereld.
Als een band om het gebouw heen, noem het een wikkel, ligt een wandelpad van 430 meter op een- en tweehoog. Het slingert langs glazen kantoren en directievertrekken, het vergadercentrum, langs de fitnessruimtes, dijt uit naar een terras met picknicksets, met ronde plantenbakken – eenmaal begroeid zal ook dit element Mediavaert tot een groene oase in Duivendrecht maken. Bij de beplanting moet je denken aan Mexicaanse madeliefjes, witte pimpernel, gleditsia’s maar ook Japans berggras en geitenbaard. Gaan we de invloed van The Garden in de krantenkolommen terugzien?
Aan faciliteiten en gemakken geen gebrek, waardoor je het wel uit het hoofd laat Mediavaert te verlaten. Op een onverwachte manier kan dat. De medewerker die de beschikking heeft over een sloep of schip, meert aan langs de kade voor The Club op de Duivendrechtsevaart. Gas geven, en koers zetten naar de Amstel, naar de oude samenleving.